Gedragsproblemen

Er is sprake van gedragsproblemen als:

• een kind zich dwars en opstandig gedraagt, gauw geprikkeld is en driftig wordt, anderen ergert, antisociaal gedrag vertoont (zoals liegen of stelen), of zich agressief gedraagt
• en het kind, ouders of de omgeving er nadelige gevolgen van ondervinden
• en het gedrag gedurende minstens enkele maanden voorkomt.

Gedragsproblemen kunnen verschillend van aard zijn. Veel kinderen vertonen probleemgedrag als zij boos of gefrustreerd zijn. Bij sommige kinderen komen juist kenmerken voor van ongevoeligheid en emotieloosheid. Ze lijken weinig bezorgd over de gevoelens van anderen. Als ze iets fout hebben gedaan, laten ze weinig spijt of schuldgevoel zien.

Gedragsproblemen en gedragsstoornissen liggen in elkaars verlengde, waarbij gedragsstoornissen ernstiger zijn dan gedragsproblemen. Als het gedrag heel problematisch is, langer dan een jaar aanhoudt en een kind erg belemmert in naar school gaan, vrienden maken en het contact met familie, is het gebruikelijk om van een gedragsstoornis te spreken.

De DSM-5 onderscheidt twee vormen:

• de oppositioneel-opstandige stoornis (oppositional defiant disorder, ODD)
• de normoverschrijdende gedragsstoornis (conduct disorder, CD).

Deze classificaties zeggen op zichzelf niets over de oorzaken van het gedrag.

Voor gedragsproblemen kan er op individueel of groepsniveau een passend traject worden geboden. Het traject zal afgestemd zijn op de oorzaak van de problematiek.